راه های مراقبت و نگهداری از چمن طبیعی
یکی از راه های زیبایی بخشیدن به فضای سبز که نمای چشمگیری نیز ایجاد می کند، چمنکاری است. چمن هم در فضای سبز خصوصی، در زمین های بازی مانند فوتبال و هم در فضای سبز عمومی کاربرد دارد. چمن، زیبایی بصری گسترده ای ایجاد می کند.
جلوه فضا را دوچندان کرده و نقش بسیار مهمی در تصفیه هوای محیط دارد. این زیبایی نیازمند مراقبت های کلیدی است که برای نتیجه بهتر و حفظ آن، باید به طور منظم رعایت کنید.در این مقاله درباره راه های مراقبت و نگهداری از چمن طبیعی.نحوه رسیدگی به چمن ،مزایا و معایب، ویژگی چمن خوب، نشانه های آفات در چمن و همچنین نحوه آبیاری مناسب آن توضیح می دهیم.
گیاه چمن
چمن یک نوع پوشش گیاهی علفی با ریشه هایی نسبتا کم عمق است.که نقش موثری در جلوگیری از فرسایش خاک دارد. چمن ها به دو دسته گرمسیری و سردسیری دسته بندی می شوند و هنگام کاشت باید به اقلیم منطقه خود توجه کنید.
مزایا و معایب چمن طبیعی
مهم ترین مزیت چمن طبیعی، کمک به تصفیه هوا و تولید اکسیژن بیش تر است. از فرسایش خاک جلوگیری کرده و به بهبود آن کمک می کند.
در فصول گرم دمای محیط را کاهش می دهد و در نهایت زیبایی چشمگیری دارد که با هیچ گیاه پوششی یا کفپوشی قابل قیاس نیست.
و اما در کنار این مزایا، کاشت چمن طبیعی نیاز به مراقبت های زیادی دارد. که شاید جزو معایبش محسوب شود. نیاز به آبیاری بالا و منظم، و همینطور هزینه نگهداری بالا از معایب چمن طبیعی محسوب می شوند.
البته برای جبران مواردی مانند آبیاری بالا و کاهش این روند، می توان از چمن های گرمسیری مانند برموداگراس (آفریقایی) استفاده کرد که نیاز به آبیاری کمتری دارد.
ویژگی چمن طبیعی خوب
چمن خوب و شاداب، سبز و پر پشت و نرم است. دوام و تحمل طولانی، قدرت پاخوری مناسب، سالم بودنِ چمن. بدین معنی که عاری از آفت و قارچ باشد.
مقاومت در برابر سرما و گرما و همچنین سرعت رشد کافی از ویژگی های چمن خوب است. که البته بسیاری از این موارد به رسیدگی افراد از چمنشان بستگی دارد.
شرایط نگهداری و مراقبت از چمن طبیعی
چمن طبیعی برای شاداب و تازه ماندن نیاز به رسیدگی مرتب دارد. یکی از این اقدامات هوادهی چمن است.پس از مدتی از کاشت چمن به مرور زمان بر اثر قدم گذاشتن زیاد و استفاده از ماشین چمن زنی و فعالیت روی زمین چمن، سطح آن فشرده می شود و رسیدن اکسیژن و مواد مغذی را دشوار می کند.
بهترین اقدام برای رفع این مشکل هوادهی است. که می توانید با استفاده از ابزار آلات مخصوص چمن آن را انجام دهید و یا آن را به یک گروه متخصص طراحی فضای سبز بسپارید.
چمن را همیشه از یک جهت، چمن زنی نکنید. این کار باعث رشد چمن در یک زاویه می شود و همچنین در چرخ های ماشین چمن زن شیار ایجاد می شود.
همچنین هنگامی که چمن خیس است، آن را کوتاه نکنید. به علت رطوبت موجود، خرده های چمن روی سطح خاک باقی می ماند و راه رسیدن هوا به ریشه آن را می بندد و اصطلاحا چمن را خفه می کند.
آبیاری صحیح چمن طبیعی
بدترین اشتباه در خصوص چمن، آبیاری روزانه آن است. آبیاری روزانه چمن را وابسته و ضعیف و ریشه های آن را سست می کند. به جای آن دو بار در هفته چمن را به صورت عمیق آبیاری کنید. با این کار چمنتان مقاومت بیش تری پیدا می کند. در واقع این موضوع یک دلیل علمی دارد که در سایت Naturalawn.com به ان پرداخته شده است:
water your lawn deeply and infrequently. When a lawn is watered deeply it forces the turfgrass roots to reach deeper into the soil for water, making the root system grow bigger. With a larger root system, the turfgrass will be able to absorb more nutrients and better withstand stress from heat and drought.
It is important to avoid frequent watering because it creates a favorable environment for turf diseases. A good ru of thumb is to ensure your lawn receives an inch of water every week (which is usually about an hour of watering)
چمن خود را عمیق و به ندرت آبیاری کنید. هنگامی که یک چمن عمیقاً آبیاری می شود، ریشه ها چمن را مجبور می کند تا برای آب به عمق خاک بروند و سیستم ریشه بزرگتر شود. با سیستم ریشه بزرگتر، چمنزار قادر خواهد بود مواد مغذی بیشتری را جذب کند و استرس ناشی از گرما و خشکی را بهتر تحمل کند.
مهم است که از آبیاری مکرر خودداری کنید زیرا محیط مساعدی را برای بیماری های چمن ایجاد می کند. یک قانون خوب این است که اطمینان حاصل کنید که چمن شما هر هفته یک اینچ آب دریافت می کند (که معمولاً حدود یک ساعت آبیاری است).
بهترین زمان برای آبیاری چمن، صبح خیلی زود پیش از ساعت ده صبح است. ظهرهای آفتابی و شب ها زمان مناسبی برای آبیاری چمن نیستند. چراکه ظهرها بیشتر آب تا قبل از رسیدن به چمن تبخیر شده و چمن می سوزد.
آبیاری در شب نیز باعث بروز آفت و قارچ در چمن می شود. به طور معمول چمن ها در طول هفته به میزان دو سانت و نیم آب نیاز دارند. برخی از گونه ها تحملشان به کم آبی بیش تر است مانند چمن برموداگراس.
تغییر رنگ چمن به قهوه ای و ماندن رد پا روی چمن بدین معنی است که نیاز به آبیاری بیش تری دارد. آبیاری زیاد نیز با نشانه هایی مانند: بروز علف هرز زیاد در چمن، لایه فشرده کاهگل در سطح خاک، لکه های خالی در چمن، سست بودن بیش از حد و رشد قارچی بروز می کند.
استفاده از سیستم آبیاری اتوماتیک راهکاری بهینه برای آبیاری چمن است. در صورت استفاده از این سیستم حتما به نوع و گونه چمن خود دقت کنید. چراکه همه گونه ها به یک نوع آبیاری نیاز ندارند. برخی نیاز به آبیاری پرعمق و برخی دیگر نیاز به آبیاری سطحی تری دارند.
اما به طور کلی باید 10 الی 15 سانت از سطح زیر چمن خیس شود. دو بار آبیاری سی دقیقه ای در هفته برای آبیاری چمن های معمولی ایده آل استآسیب نشود.
آفات و بیماری های چمن
داشتن چمنی شاداب و تازه نیازمند آن است که آفات چمن را سریعا شناسایی کنید. اما چگونه نشانه های آفت در چمن را تشخیص دهیم؟
یکسری از آفات و موجودات مضر روی سطح چمن و یکسری در زیر سطح خاک زندگی و فعالیت می کنند. اما وجودشان در چمن نشانه های واضحی دارد که با دقت در سطح آن می توانید متوجه شوید.
ایجاد حفره در سطح چمن، لکه های خالی در سطح آن یا اصطلاحا کچلی چمن، چمن پلاسیده یا پوسیده، لکه های قهوه ای درسطح چمن و تجمع حشرات در سطح خاک از نشانه های آفات در چمن شماست.
کرم صدپا، آب دزدک، موجودات حفار مانند موش خرما و موش کور، ساس گندم، کرم حشره و بید شب پرواز، نمونه هایی از آفات مضر چمن هستند. که هریک شیوه دفع مخصوص به خود را دارند.
در انتها باید گفت یک چمن خوب و شاداب نیازمند مراقبت و رسیدگی بالا می باشد. به خصوص اگر فضای سبزتان در سطح گسترده ای چمن شده باشد. چنانچه زمان و اطلاعات کافی برای رسیدگی به چمنتان ندارید، حتما از یک گروه فضای سبز متخصص کمک بگیرید.
تیم مشاوران آیسان خلیلی با داشتن تجربه و دانش کافی در حوزه فضای سبز و مشاوره گیاه پزشکی، آماده ارائه خدمات حضوری و مجازی در خصوص انواع چمن، کاشت، اجرا و نگهداری آن پس از کاشت می باشد.